Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Κρίμα το παιδί...


Επίσης σα σήμερα, πριν ακριβως 20 χρόνια, το 1990 πέθανε ο Παύλος Σιδηρόπουλος...
Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ελληνικής ροκ μουσικής... Δεν θα πω πολλά...τον άνθρωπο απλά τον λατρεύω! Ζει μέσα απο τα καταπληκτικά του τραγούδια, ζει στα συναισθήματα όλων μας.
Rock 'n' Roll στο κρεβάτι


Κρίμα το παιδί


Να μ'αγαπάς


Στην Κ.

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Ας γυρνούσε ο χρόνος πίσω!

Σαν σήμερα, πριν δύο χρόνια, στη περιοχή των Εξαρχείων ένα παιδί πέφτει στο έδαφος από σφαίρα αστυνομικού... Λίγες ώρες μετά το αποτέλεσμα πλέον ήταν αναπόφευκτο: Αλέξανδρος Γρηγορόπυλος, 15 χρονών, μαθητης: Νεκρός
Ο ειδικός φρουρός πυροβόλησε το 15χρονο παιδί προφασιζόμενος οτι απλά το έκανε για άμυνα και εκφοβισμό.
Είναι ένα γεγονός που όλοι θυμόμαστε, όλους μας θλίβει και όλους μας ανατριχιάζει. Το μόνο που μπορώ εγώ να πω είναι πως δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε, δεν πρέπει να ξεχαστεί ένα τέτοιο γεγονός ποτέ!

ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΗΝ ΩΡΑ, ΚΑΤΑΡΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ....

Το παρακάτω βίντεο το είχα φτιάξει πέρσυ ίδια μέρα, ως ο λιγότερος φόρος τιμής στον Αλέξη....

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Αναστολή έκδοσης της εφημερίδας ''Το Βήμα"


Την Παρασκευή ήταν, δυστυχώς, η τελευταία τύπωση και δημοσίευση της εφημερίδας <<Το Βήμα>>, η οποία ανακοίνωσε πως λόγω οικονομικών συνθηκών αναστέλλει την καθημερινή της έκδοση, περιορίζοντας την μόνο στην έκδοση της Κυριακής.
Τελικά, ακόμα και ο Τύπος, κατέληξε να είναι εφικτός μόνο ΔΝΤ επιτρέποντως και κανενού Θεού θέλοντως. Πρώτα η Αποφευματινή και τώρα το Βημα, σιγά σιγά καταλαβαίνουμε πως αυτη η περιβόητη ''οικονομική κρίση'' επηρεάζει πλέον όλες τις πλευρές της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Δεν ξέρω, γι' αυτό δεν μπορώ να αποδώσω και όλες τις ευθύνες στους ξένους φορείς, πάντως είναι απλά ανεπίτρεπτο σιγά σιγά να κλείνουν ολοένα και περισσότερες μορφές επικοινωνίας και κοινωνικής ελευθερίας. Η ελευθερία του λόγου και η έκφραση απόψεων είναι πρωταρχικό μέλημα της δημοκρατίας. Τώρα αν ένα κράτος μπορεί και επιτρέπει και ανέχεται τέτοιου είδους αποτελέσματα (χωρίς να αναφέρομαι άμεσα στην εφημερίδα το ''Βήμα'' ή την ''Απογευματινή'', γιατί σαφώς θα υπάρξει και συνέχεια, και φοβάμαι χειρότερη), χώρις να γίνεται ούτε μία αναφορά από τα ΜΜΕ, δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το αν όλοι αυτοί οι φορείς δε λειτουργούν κάτω από τον απόλυτο φόβο ενός Οικονομικού Ελέγχου.

Όπως και να έχει, άλλη μια πόρτα ελευθερίας έκλεισε για την ιστορία της ελληνικής δημοκράτιας και αυτό για μένα είναι αδιανόητο. Και πολύ περισσότερο για τους ανθρώπους που έχασαν τις δουλείες τους και την ευκαιρία που τους δινόταν για μια δημόσια έκφραση.
Δεν ξέρω που πάει αυτή η χώρα και φοβάμαι να το σκεφτώ, ειδικά για το πού θα καταλήξει...
Βαδίζουμε στα χνάρια του παρελθόντος, η ιστορία επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση αιώνα, και δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για το πόσο θα αντέξει άλλο αυτή η χώρα, και για το μέλλον που ακολουθεί.... μια λέξη μας χαρακτηρίζει ΧΑΟΣ!

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

To πρωτότοκο της γης...


Πέρασαν ώρες, πέρασαν μέρες, πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες από τότε που ο Σαμπάοθ οργίστηκε και έδιωξε μέσα από τον παράδεισο το ζευγάρι των πρωτόπλαστων ανθρώπων. Νέους κόσμους έφτιαξε, παλιούς κόσμους χαλούσε, να χορτάσει τη χαρά της δημιουργίας ο ωκεάνιος νους του και η φλογερή του καρδιά. Ήθελε να τους ξεχάσει τους δυο καταραμένους, έκανε κι όλας πως δεν τους συλλογιόταν πια, πως δεν τον έμελλε το πού βρίσκονται και πώς τα περνούν. Όμως ο νους του, ολοένα και πετούσε κατά κείνους... Πατέρας!

Ο Σαμπάοθ είπε επίσημα :

- Ευλογημένη να είναι ετούτη η μέρα της συγχώρεσης, η μέρα του γυρισμού, να λογαριαστεί σαν ακόμη μια μέρα από τις 7 της δημιουργίας, γιατί σήμερα δημιούργησα την συγχώρεση. Σηκώνω την αμαρτία από πάνω σας, θα σας κάνω πάλι αγνούς κι ανήξερους σαν τα πουλιά, θα σας κάνω άγιους σαν τους αγγέλους, αθώους όπως ήσασταν πριν δαγκώσετε το μήλο της αμαρτίας και δείτε την γύμνια σας.
- ‘Οχι αυτό, έλεος πατέρα βόγκισαν οι δυο άνθρωποι. Αν αληθινά απόμεινε μέσα στην καρδιά σου λίγο έλεος για μας, άφησε μας να φύγουμε πίσω πανάγαθε. Άφησέ μας στο αμάρτημα που έγινε ο πλούτος της ζωής μας. Άφησέ μας στην νόηση του καλού και του κακού που έγινε η πικρή σοφία μας. Άφησέ μας στην γύμνια μας που έλυσε την μοναξιά του κορμιού μας. Συμπάθησε μας Κύριε που κάναμε έναν νέο παράδεισο την κατάρα σου. Βρήκαμε την νέα μας Εδέμ στον έρωτα και τη δημιουργική δουλειά. Μέσα στα δολερά λόγια του φιδιού ήταν μια νέα αλήθεια.
- Κι ο θάνατος τρελά παιδιά ? Τον λησμονήσατε τον θάνατο που σέρνεται σαν φίδι πίσω από τα βήματά σας από τότε που χάσατε τον παράδεισο.
- Με τον έρωτα τον νικήσαμε και το θάνατο Κύριε.
Κι η Εύα σήκωσε στα δυο της χέρια το δέμα που σφιχτά κρατούσε πάνω της τόση ώρα.πάνω στο στήθος της. Μέσα στην αρκουδοπροβιά σάλεψε το μικρό τριανταφυλλί σωματάκι ενός παιδιού.
- Μέσα από το πρόσωπό του χαμογελούσαν όλοι οι αγγέλοι του χαμένου παραδείσου
Ευλόγησέ το πατέρα

Ήταν το πρώτο παιδί της γης.


Στρατής Μυριβήλης

Υπάρχουν κάποια λάθη που πρέπει να γίνονται.

Αν δεν χάναμε τον παράδεισο θα χάναμε την ελπίδα να τον ξανακερδίσουμε.

Κι ακόμα κι αν κάποιο λάθος δεν το ξεχάσεις ποτέ και δεν το αφήσεις ποτέ να σε ξεπεράσει...

Υπάρχει πάντα η ελπίδα πως με το χρόνο, θα το καταλάβεις, και θα το συγχωρήσεις.


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

V for Vendetta


Η ταινία V for Vendetta που προβλήθηκε στις 17 του Νοέμβρη, μου έδωσε αφορμή για να γράψω(έστω και λίγο ετεροχρονισμένα) για το γεγονός που θίγεται στην ταινία.

Στις 5 Νοεμβρίου του 1605 (έναρξη της Βουλής) η Συνωμοσία της Πυρίτιδας σχεδίαζε την ανατίναξη των κτιρίων του Βρετανικού Κοινοβουλίου στο Λονδίνο, με απότερο σκοπό τη δολοφονία του βασιλιά Ιακώβου Α της Αγγλίας, της οικογένειάς του και πολλών μελών της αριστοκρατίας.

Η Συνωμοσία οργανώθηκε σαν αντίδραση στην τυραννική βασιλεία του Ιάκωβου Α' και στα σκληρά μέτρα απέναντι στους Καθολικούς. Οι συνωμότες συγκέντρωσαν 36 βαρέλια πυρίτιδας, τα οποία θα ανατίναζαν για να δολοφονήσουν τα μέλη του Κοινοβουλίου. Κάποιοι συνωμότες, ωστόσο, ανησυχούσαν από το γεγονός ότι στο κτίριο της Βουλής θα βρίσκονταν κι άλλοι Καθολικοί των οποίων η ζωή μπορεί να κινδύνευε. Έτσι στάλθηκε μια προειδοποιητική επιστολή στο Λόρδο Monteagle, τον οποίον προειδοποιούσαν να μην παρουσιαστεί στη συνέλευση. Τελικά, μετά από έρευνες ο Γκάι Φωκς ανακαλύφθηκε και συνελήφθη.Μετά από βασανιστήρια, αποκάλυψε τα ονόματα των υπόλοιπων συνωμοτών, οι οποίοι καταδικάστηκαν και στις 31 Ιανουαρίου εκτελέστηκαν με αγχόνη και διαμελισμό.

Το V for Vendetta, λοιπόν, αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, μεταφέροντάς το στη σημερινή εποχή. Δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου, όμως η ταινία ήταν πάρα πολύ καλή από πολλές πλευρές. Και σκηνοθετικά, και από επιλογή ηθοποιών και από το σενάριο κλπ. Όσων αφορά τώρα το περιεχόμενο της ταινίας, χαρακτηρίζεται ΤΑΙΝΙΑΡΑ. Με πολλά μηνύματα, περνάει πολλές ιδεολογίες και αξίες...

Το μόνο που δεν μου αρέσει, όπως και σε πολλές άλλες ταινίες και σειρές, είναι πως για να φτάσει τελικα κάποιος στο αποτελεσμα που θέλει, στον στόχο που επιδιώκει, πρεπει πρωτα να χαθουν ζωες..και τις περισσότερες φορές είναι και πολλές μάλιστα! Λένε από την άλλη, για τον αγώνα πρέπει να γίνουν θυσίες...για την ελευθερία πρέπει να γίνουν θυσίες...η επανάσταση χρειάζεται θυσίες....Ναι, όμως ΘΥΣΙΕΣ όχι Δολοφονίες!! Οταν καποιοι άνθρωποι θυσιάζονται οικειοθελώς τοτε εντάξει, παω πάσο, αλλά όταν κάποιος άλλος παίρνει ζωές στα χέρια του στο όνομα κάποιας επανάστασης-ιδέας-αγώνα, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, δεν μπορώ απλά να το δεχτώ! Ακόμα και αν αυτοί οι θάνατοι ήταν αναγκαίοι, ακόμα και αν δεν γινόταν κάπως αλλιώς…απλά κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δολοφονεί ανθρώπους, ειδικά προφασιζόμενος μια ιδέα, μια φιλελεύθερη ιδέα… Επ’ ουδενί λόγο δεν κατακρίνω τις εξεγέρσεις, τις επαναστάσεις και την επιθυμία για αλλαγή. Όχι, είμαι υπέρ όταν γίνονται για σοβαρούς λόγους. Δεν είμαι, όμως υπέρ, όπως εδώ της τρομοκρατικής δολοφονίας και της τυφλής βίας. Δεν μπορώ να έχω άποψη για το αν η προσπάθεια που έκαναν το 1605 ήταν καλή ή κακή, για τον λόγο ότι ιστορικά δεν έχω επαρκής γνώσεις…όμως ξέρω πως η ιδέα που πίστευαν ήταν σίγουρα πολύ σωστή και έπρεπε να την εκφράσουν κάπως, και να προσπαθήσουν για να επιφέρουν την αλλαγή προς το καλύτερο, απλώς θεωρώ πως ο τρόπος που διάλεξαν, εν μέρει δεν ήταν ο πιο σωστός.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Πυξ Λαξ-Επανένωση



Επιτέλους. Αυτό που περιμέναμε από το πρώτο λεπτό μετά την τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ. Την επανένωση τους! Και πλεον έρχοντε για μονο 5 συναυλίες σε Άθηνα-Θεσσαλονίκη-Λάρισα-Πάτρα-Κρήτη και ενδέχεται και Κύπρο.

Μετά τον ξαφνικό θάνατο του Μάνου Ξυδούς, και την επιθυμία αυτού, να ξαναενωθεί το συγκρότημα, οι Φίλιππος Πλιάτσικας και Μπάμπης Στόκας αποφάσισαν να μας χαρίσουν ξανά αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που μας κατέκλιζαν όταν τους ακούγαμε.

Στις 13 Ιουλίου, λοιπόν, οι Πυξ Λαξ ανοίγουν τον (μικρό) συναυλιακό τους κύκλο με μια εμφάνιση στο ΟΑΚΑ. Τα εισητήρια προπολούνται απο το Tickethouse και στο ticketpro.gr.

Ακολουθεί το Δελτίου Τύπου

ΠΥΞ ΛΑΞ

ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

Ένα όνομα που έγινε σύνθημα!
Ένα σύνθημα που έγινε θρύλος!
Με δύναμη από τα παλιά!

Είναι γεγονός: Οι Πυξ Λαξ επανενώνονται για πέντε μόνο συναυλίες σε μία μοναδική για τα ελληνικά χρονικά μουσική παραγωγή που φιλοδοξεί να αποτελέσει το μουσικό γεγονός του καλοκαιριού του 2011. Με αφετηρία το Ολυμπιακό Στάδιο, την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011, οι παλιοί φίλοι ξανασυναντιούνται στη σκηνή για να προσφέρουν μια πολυαναμενόμενη εμπειρία! Γιατί, «οι παλιές αγάπες» δεν χάνονται, ακόμη κι αν δεν μιλάμε γι’ αυτές!

Πρόκειται μάλιστα για μία μουσική συνάντηση φόρο-τιμής στη μνήμη του πολυαγαπημένου τους φίλου, συνεργάτη και πιστού συνοδοιπόρου, Μάνου Ξυδούς.

Το όνομά τους στα αρχαία ελληνικά, σημαίνει “με κλοτσιές και με μπουνιές”, και αποδίδει παραστατικότατα τον τρόπο με τον οποίο εισέβαλαν οι ίδιοι στα ελληνικά μουσικά δεδομένα της εποχής, για να αλλάξουν για πάντα τα μουσικά πράγματα της χώρας μας. Με την ορμή και το πάθος ενός μαχητή, μοναχικού στην αρχή αλλά με ένα ολόκληρο στρατό φανατικών οπαδών στο τέλος!

Οι Πυξ Λαξ, είχαν τη μεγαλύτερη απήχηση από οποιαδήποτε άλλο συγκρότημα στην ελληνική μουσική σκηνή, κάτι που προκύπτει όχι μόνο από τις πωλήσεις των albums τους, αλλά και από τη συνολική τους πορεία. Είναι ένα ιστορικό συγκρότημα το οποίο διέγραψε μία πορεία που στιγμάτισε την ελληνική νεολαία, αλλά και όλους τους «ανησυχούντες» των ‘90s και δημιούργησε τη δική του σχολή, την οποία ακολουθούν πιστά πολλά συγκροτήματα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Οι Πυξ Λαξ ιδρύθηκαν το 1989 όταν δύο παιδικοί φίλοι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας έδωσαν ηχογραφημένα τραγούδια τους στον Μάνο Ξυδούς, ο οποίος εκείνη την εποχή εργαζόταν στη δισκογραφική εταιρία ΕΜΙ. Αυτό ήταν! Αμέσως δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα για να γεννηθούν οι Πυξ Λαξ, που πέταξαν μια πέτρα στη λίμνη και προκάλεσαν κύματα μουσικής ευαισθησίας και ευφορίας!

Πρωτοεμφανίζονται το 1990 με το “Τι άλλο να πεις πιο απλά”, ένας ήχος πρωτότυπος που κινείται μεταξύ του rock και του έντεχνου, δίνοντας φρέσκια πνοή στις παλιομοδίτικες rock συνταγές των 1980s. Το 1991 κυκλοφορούν το “Ζόρικοι καιροί” που περιλαμβάνει το “Πούλα με” και το 1993 το “Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί” που περιλαμβάνει το τραγούδι “Άστη να λέει” με τον Βασίλη Καρρά, μία ανατρεπτική συνεργασία, που ξάφνιασε με την πρωτοτυπία της. Με τα χρόνια, το συγκρότημα περιοδεύει, αναπτύσσει μια στενή και πιστή σχέση με το κοινό του, μια σχέση σχεδόν ερωτική, που σημαδεύεται από χιλιάδες εισιτήρια και πωλήσεις δίσκων. Το κοινό ποτέ δε σταμάτησε να ακολουθεί πιστά αυτούς τους «πρίγκιπες» που ανταπέδιδαν με γενναιοδωρία και καλές μουσικές.

Το 1996, επιλεγμένα κομμάτια από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη οι “Παλιές Αγάπες Πάνε στον Παράδεισο”, έγιναν στίχοι για το ομότιτλο τραγούδι των Πυξ Λαξ, από το άλμπουμ “Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες”. Το 1998 κάνουν περιοδεία στην Βρετανία και για πρώτη φορά Έλληνες καλλιτέχνες καταφέρνουν να κάνουν τέσσερις sold-out εμφανίσεις. Ακολουθούν albums που γίνονται πλατινένια και περιέχουν κλασικά πλέον τραγούδια όπως το “Μία συνουσία μυστική”, “Έπαψες αγάπη να θυμίζεις” και γράφουν μουσική για την ταινία “Μοναξιά μου όλα”. Το 1999 κυκλοφορούν το “Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ; ” ένα album που γίνεται τρεις φορές (!) πλατινένιο και περιέχει τραγούδια καινούρια και κομμάτια από live εμφανίσεις τους.

Οι Πυξ Λαξ δεν επαναπαύτηκαν στη δόξα τους, δεν έμειναν στα γνωστά μονοπάτια, προχώρησαν σε συνεργασίες με τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Λάκη Παπαδόπουλο και τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα αλλά και τους Κορσικάνους I Muvrini, τον Marc Almond, τον Eric Burdon (από τους Animals) και τον μοναδικό Sting!

Το 2003 κυκλοφορούν το “Χαρούμενοι στην Πόλη των Τρελών” ένα album που μοιράζονται ερμηνευτικά με καλλιτέχνες όπως ο Ψαραντώνης, η Μελίνα Τανάγρη, ο Gordon Gano, ο Steve Wynn και ο Marc Almond.

Το τέλος έρχεται το 2004 όταν, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη, οι Πυξ Λαξ ανακοινώνουν ότι το συγκρότημα διαλύεται. Τότε, θεώρησαν ότι ένας κύκλος έκλεισε, ένιωσαν ότι μετά τον Eric Burdon δεν υπήρχε κάτι άλλο να κάνουν. Έτσι, η τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ γίνεται στις 18 Σεπτεμβρίου του 2004 στο θέατρο του Λυκαβηττού, ηχογραφείται και κυκλοφορεί με τον τίτλο “Τέλος”. Οι Πυξ Λαξ αποχαιρετούν το κοινό τους, για να μην αναγκαστούν να το προδώσουν αργότερα!

Στις 13 Απριλίου 2010 και ενώ ο καθένας από τα μέλη είχε τραβήξει τον δικό του δρόμο, έφυγε από τη ζωή η ψύχη των Πυξ Λαξ, ο Μάνος Ξυδούς.

Έξι χρόνια μετά τη διάλυσή τους, οι Πυξ Λαξ αποφάσισαν να έρθουν πάλι κοντά στους χιλιάδες οπαδούς τους για πέντε μόνο συναυλίες στην Ελλάδα, σε πέντε μεγάλες πόλεις. Με αυτόν τον τρόπο, το συγκρότημα θέλησε να ξαναβρεθεί και πάλι μαζί αλλά και να συναντηθεί ξανά με το κοινό του, το οποίο τους ακολουθούσε πιστά και σιωπηλά όλα τα χρόνια της απουσίας του.

Η ιδέα της επιστροφής ξεκίνησε από τον Μάνο Ξυδούς που την εμπιστεύτηκε στον Νίκο Λώρη, βασικό συνεργάτη των Πυξ Λαξ επί 8 ολόκληρα χρόνια (1995 – 2003). Πριν περίπου ένα χρόνο, άρχισαν να το σκέφτονται σοβαρά και εκεί γύρω στο Πάσχα του 2010 την μοιράστηκαν και με τον Φίλιππο Πλιάτσικα και τον Μπάμπη Στόκα.

Δυστυχώς, όμως, ο Μάνος δεν θα είναι κοντά μας για να δει το δημιούργημά του ξανά στη σκηνή, να βάζει φωτιές με τις θρυλικές μουσικές του! Γι’ αυτό, οι συναυλίες αυτές θα είναι αφιερωμένες στη μνήμη του.

Εκτός από τους Φίλιππο Πλιάτσικα και Μπάμπη Στόκα, η μπάντα θα απαρτίζεται από μουσικούς που βρέθηκαν από την αρχή δίπλα στο συγκρότημα: τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο (ηλεκτρική κιθάρα), τη Δήμητρα Καραμπεροπούλου (ακορντεόν), τον Άλκη Παπαδόπουλο (πιάνο), το Γιώργο Γιαννόπουλο (τύμπανα) και το Νίκο Γιαννάτο (μπάσο).
Ραντεβού λοιπόν με τους Πυξ Λαξ στο Ολυμπιακό Στάδιο το καλοκαίρι του 2011, την Τετάρτη 13 Ιουλίου, για να ξανανιώσουμε ζωντανοί, να θυμηθούμε, να μοιραστούμε και να ανακαλύψουμε ξανά όλα όσα μας ενώνουν και μαςκάνουν πιο δυνατούς!


Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Η επιτυχία του Harry Potter επιστρέφει...

Η 7η ταινία του Harry Potter είναι πλέον γεγονός. Μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές όλων των εποχών φτάνει πια στο τέλος της. Η ταινία που έσπασε τα ταμία όλων των σινεμά ανα τον κόσμο και επέφερε πάνω από 26 δισ. ευρώ στους παραγωγούς της, ρίχνει τίτλους τέλους με την 7η και τελευταία ταινία, η οποία θα προβληθεί σε δύο (2) μέρη για ευνόητους και μη λόγους. Η ταινία θα έρθει στην Ελλάδα στις 18 Νοεμβρίου από τη Village και επίσης παρέχεται σε 3D μορφή, μόνο σε επιλεγμένους κινηματογράφους.
Σχετικά με το αν θα υπάρξουν βιβλία Χάρι Πότερ μετά το έβδομο, η Ρόουλινγκ έχει αναφέρει πως μπορεί ενδεχομένως να γράψει ένα όγδοο βιβλίο το οποίο, αν γραφτεί, θα είναι ένα είδος εγκυκλοπαίδειας του κόσμου των μάγων όπως αυτός παρουσιάζεται στη σειρά και θα ασχολείται με θέματα που δε σχετίζονταν άμεσα με τη μυθιστορία των βιβλίων. Επίσης η συγγραφέας έχει αναφέρει πως δε θα γράψει κάποιο "εισαγωγικό βιβλίο" (prequel) για τη σειρά. Ακόμη παραμένει άγνωστο το αν θα επιτραπεί σε άλλους συγγραφείς να γράψουν σχετικά με τον κόσμο του Χάρι Πότερ χωρίς συμμετοχή του Χάρι Πότερ.
Η σειρα Χαρι Ποτερ εχει εφτα βιβλία,τα οποια θαυμάζωνται απο χιλιάδες ανθρώπους.Για αυτο,η Τζ.Κ.Ροουλινγκ πιθανότατα δε θελει να στταματήσει τη σειρά στο 7ο βιβλίο.Καποιοι λενε οτι γράφει ενα καινουριο βιβλίο,που μελλοντικά ισως γίνει το 8ο.

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου όπως μεταφράστηκε από την ιστοσελίδα www.myfilm.gr.

Στο μεταξύ, ο κόσμος της μαγείας έχει μετατραπεί σε έναν πολύ επικίνδυνο τόπο για τους εχθρούς του Σκοτεινού Άρχοντα. Ο πόλεμος που τόσο πολύ φοβούνταν όλοι, έχει ξεσπάσει και οι Θανατοφάγοι του Βόλντεμορτ καταλαμβάνουν το Υπουργείο Μαγείας και το Χόγκουαρτς, τρομοκρατώντας και συλλαμβάνοντας όποιον τολμήσει να προβάλει την οποιαδήποτε αντίρρηση ή αντίσταση. Αυτό όμως που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν και το οποίο έχει τεράστια αξία για τον Βόλντεμορτ είναι άλλο: ο Χάρι Πότερ. Ο Εκλεκτός γίνεται το θήραμα καθώς οι Θανατοφάγοι των κυνηγούν προκειμένου να τον οδηγήσουν ενώπιον του Βόλντεμορτ... ζωντανό.

Η μόνη ελπίδα του Χάρι είναι να βρει τους Πεμπτουσιωτές πριν τους βρει ο Βόλντεμορτ. Όσο αναζητά στοιχεία, ανακαλύπτει μια παλιά και σχεδόν ξεχασμένη ιστορία – τον θρύλο των Κλήρων του Θανάτου, ο οποίος αν αποδειχθεί ότι αληθεύει, μπορεί να χαρίσει στον Βόλντεμορτ την υπέρτατη δύναμη που αναζητά. Ο Χάρι όμως, δεν γνωρίζει ότι το μέλλον του έχει χαραχτεί λόγο του παρελθόντος του, όταν εκείνη την μοιραία ημέρα έγινε "το Αγόρι Που Έζησε". Άντρας πλέον, ο Χάρι Πότερ βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην αποστολή για την οποία προετοιμάζεται από την πρώτη ημέρα που βρέθηκε στο Χόγκουαρτς: την τελική μάχη με τον Βόλντεμορτ.

Schoolwave festival 2010


Αρχίζει αύριο το ετήσιο Schoolwave και θα κρατήσει εώς τις 4 Ιουλίου. Διοργανώνεται από το Δήμο Βύρωνα με χορηγούς τη Sony, Vodafone και Alpha Bank. Θα λαμβάνει χώρα στο Θέατρο Βράχων ''Μελίνα Μερκούρη'' απο τις 2 εως τις 4/7. Special Guests οι Locomondo (4/7) και ο Βασιλικός των Raining Pleasure (2/7)
Λίγα λόγια σχετικά με το Schoolwave festival:

To Schoolwave είναι ένα φεστιβάλ μαθητικών συγκροτημάτων, χωρίς βραβεύσεις και ανταγωνισμούς, που δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να ξεφύγουν από την πλήξη του ελληνικού σχολείου και να παίξουν τη μουσική που τους αρέσει πάνω σε μια μεγάλη σκηνή με άψογο ηχητικό εξοπλισμό. Το φεστιβάλ γίνεται εδώ και έξι χρόνια στις αρχές Ιουλίου, λίγο μετά τις εξετάσεις, και παίρνει τον χαρακτήρα μιας μεγάλης μαθητικής γιορτής.

Στο Schoolwave μετέχουν 21 μαθητικά συγκροτήματα απ' όλη την Ελλάδα, επιλεγμένα ανάμεσα σε 250 περίπου συγκροτήματα που δηλώνουν κάθε χρόνο συμμετοχή. Την επιλογή κάνουν: ο ραδιοφωνικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης, οι συνθέτες Νίκος Κυπουργός και Γιώργος Κουμεντάκης, τα συγκροτήματα Raining Pleasure και Rotting Christ και ο Χρήστος Ιωαννίδης από τους Schooligans.

Κατά τη διάρκεια των τριών ημερών του φεστιβάλ, συρρέουν σε αυτό χιλιάδες νέοι απ' όλη την Ελλάδα (την περσινή χρονιά έφτασαν τους 20.000) για να ακούσουν τους συνομήλικούς τους να παίζουν όλα τα είδη μουσικής: rock, metal, jazz, έντεχνο, pop, punk, ska-punk. μέχρι και παραδοσιακά! Κάθε χρόνο προσκαλούνται και μαθητικά συγκροτήματα από χώρες της Ευρώπης: Αγγλία, Γαλλία, Ελβετία και άλλες.

Ο στόχος είναι να γίνει το φεστιβάλ ένας τόπος συνάντησης νέων ανθρώπων με αφορμή τη μουσική.

Στον χώρο του φεστιβάλ γίνονται την ίδια στιγμή πολλές παράλληλες εκδηλώσεις: graffiti, breakdance show, επίδειξη bmx και skate σε ειδική ράμπα.

Τα αστέρια θα είναι πάντα μακριά


Καλό θα ήταν να θυμόμαστε κάποια άτομα που απετέλεσαν βασικό σταθμό για την εγχωρια και μη μουσικη, που δυστυχώς μας αποχαιρετούν νωρίς, αφήνοντας πίσω τους ένα μεγάλο κενό, το οποίο κανείς δεν μπορεί να καλύψει...
Ένας από αυτούς ήταν, είναι και θα είναι για μια ζωή ο Μάνος Ξυδούς. Ο άνθρωπος που με τους στίχους και τη μουσική του μεγάλωσαν γενιές. Ο μουσικός που θα μείνει στις καρδιές όλων μας παρά τον πρόωρο θάνατό του. Έχουν περάσει ήδη δυο μήνες και κάτι από το χαμό του, μα τίποτα δεν μπορεί να τον σβήσει από το μυαλό και την ψυχή μας. Η μουσική του θα μείνει αιώνια και δεν θα φύγει ποτέ. Καλό ταξίδι λοιπόν, να προσέχεις όπου κι αν είσαι.
Ακολουθεί το βιογραφικό του σημείωμα:

Ο Μάνος Ξυδούς γεννήθηκε στις 15 Μαΐου του 1953 στους Αγίους Αναργύρους, από πατέρα Μήλειο και μητέρα Κρητικιά.

Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν στα νεανικά του χρόνια, όταν έπιασε δουλειά ως κλητήρας στην τότε Columbia στη Ριζούπολη. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και όταν τελείωσε τη σχολή σπούδασε marketing. Η μουσική όμως κυλούσε στις φλέβες του, γι' αυτό και παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε ως DJ στις «Καρυάτιδες» της Πλάκας.

Συνέχισε να εργάζεται στη ΜΙΝΩΣ-EMI, απεσταλμένος στην Κρήτη ως πωλητής. Έμεινε εκεί τρία χρόνια και απέκτησε μεγάλη εμπειρία, η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθεί με ποια κριτήρια αγοράζει ο κόσμος τους δίσκους, πράγμα που αποδείχτηκε μεγάλο προτέρημα όταν ασχολήθηκε αργότερα με τις παραγωγές και το marketing.

Κομβικό σημείο στη ζωή και την καριέρα του υπήρξε στα τέλη της δεκαετίας του '80 η συνάντησή του με τους Πυξ Λαξ, το νεαρό τότε φιλόδοξο συγκρότημα, που έμελλε να φέρει νέο αέρα στην ελληνική δισκογραφία. Ο Μάνος Ξυδούς ήταν πλέον Marketing Director στη ΜΙΝΩΣ-EMI, ενώ ως παραγωγός είχε στο ενεργητικό του χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Επίσης, είχε κάνει ήδη μία μεγάλη επιτυχία με τους «Dreamer and the fool moon» και το τραγούδι «Sandrina», σε αγγλικούς στίχους. Αυτό το maxi single πούλησε 49.000 αντίτυπα και ανέβηκε στις πρώτες θέσεις των καταλόγων της Ιταλίας, της Ελβετίας, της Γαλλίας κ.ά.

Ο Ξυδούς ανέλαβε την παραγωγή του πρώτου και του τρίτου δίσκου των Πυξ Λαξ. Σύντομα, όμως, έγινε μέλος του συγκροτήματος, γράφοντας στίχους, μουσική και κάνοντας φωνητικά. Μαζί τους έζησε τις δόξες, τις εμπειρίες, τις συναυλίες, την αποδοχή και τη διάλυση.

Μετά τη διάλυση του γκρουπ συνέχισε να δραστηριοποιείται ως τραγουδοποιός, κάνοντας προσωπικούς δίσκους και συνεργαζόμενος με άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Πάνος Κατσιμίχας και οι Όναρ.

Πέθανε στις 13 Απριλίου του 2010, από ανακοπή καρδιάς, κατά τη διάρκεια πρόβας στο γήπεδο του Νέου Φαλήρου.

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Σαν σήμερα...


Η πρώτη ανάρτηση του blog μας έχει ως θέμα της τα σημαντικότερα γεγονότα και γεννήσεις ανά τον κόσμο.
Σαν σήμερα, λοιπόν, το 1934 υπήρξε αναταραχή στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας, με την αμφισβήτηση του Αδόλφου Χίτλερ. Τελικά, ο Φύρερ επιβάλλεται, σκοτώνοντας 77 στελέχη του κόμματος ή κατ' άλλους 400. Το επεισόδιο αυτό θα μείνει στην ιστορία ως «Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών».
Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς ιδρύει το κόμμα ''Πολιτική Άνοιξη'' με αποτέλεσμα να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη (φτου κακά), η οποία είχε την οριακή κυβέρνηση των 152 εδρών από το 1990 εώς το 1993.
Το 1958 γεννιέται μια άκρως σημαντική μορφή για το ελληνικό τραγούδι. Η Λίνα Νικολακοπούλου. Η στιχουργός που με τα τραγούδια της έκανε τον κόσμο να κλάψει, να ονειρευτεί, να χαρεί, να ερωτευτεί. Η γυναίκα στην οποία η σύγχρονη ελληνική μουσική χρωστάει, αν όχι το μεγαλύτερο, ένα μεγάλο κομμάτι από την ιστορία της.
Τέλος, στις 30 Ιουνίου του 2001 πεθαίνει ο Αμερικανός σαξοφωνίστας της τζάζ, Τζό Χέντερσον, έχοντας στο ιστορικό του 40 χρόνια καριέρας, παίζοντας δίπλα στις μεγαλύτερες μορφές στην αμερικάνικη τζαζ εκείνης της εποχής.

Πηγές: www.wikipedia.gr, www.sansimera.gr